SZARLOTKA Z 1938r.

Jabłka kojarzą się wszystkim z jesienią, a dla mnie to owoc wielosezonowy. Zawsze wyobrażam sobie szarlotkę jako ciasto jedzone z przyjaciółmi przy ciepłej herbacie, przy dobrym filmie lub z dobrą książką. To taki mój towarzysz, który jest dopełnieniem rodzinnej, serdecznej atmosfery.

Gdy nie liczymy dodatkowych kalorii ideałem będzie połączenie jeszcze ciepłego ciasta z gałką lodów albo bitą śmietaną. My do ciasta popijałyśmy pomarańczową nalewkę.

Przepis pochodzi z bloga Liski.

Składniki:

240 g mąki pszennej

120 g masła
60 g cukru
kilka łyżek gorącej wody

Farsz:

1 kg jabłek
120 g cukru (proponuję dać mniej, w zależności od tego, jak słodkie są jabłka)
cynamon (dałam 2 łyżeczki cynamonu)
rodzynki
odrobina wody do gotowania jabłek

Z podanych składników zagnieść gładkie ciasto. Podzielić na dwie części (jedną nieco większą od drugiej, będzie nam potrzebna do stworzenia kratki). Większą wylepić spód i boki wysmarowanej masłem tortownicy o średnicy 26 cm. Piekarnik nagrzać do 180 st C. Wstawić ciasto i podpiec przez ok 15 minut (można je uprzednio ponakłuwać).

Jabłka obrać, pokroić w cząstki, ugotować do miękkości z odrobiną wody. Pod koniec gotowania dodać pozostałe składniki. Wyjąć podpieczone ciasto z piekarnika, wyłożyć na spód jabłka, z pozostałego ciasta wyciąć paski o szerokości ok. 2 cm, które należy ułożyć na jabłkach. Posmarować żółtkiem rozbełtanym z łyżeczką wody i ewentualnie posypać odrobiną cukru. Wstawić ponownie do piekarnika i piec godzinę*.

*uwaga: ja piekłam swoje ciasto krócej, około 45 minut z termoobiegiem